Ode aan Moeder Aarde die zo ernstig bedreigd wordt.
Zij is het die een kringloop in stand houdt;
haar bewoners voorziet van grondstoffen en voeding.
De mens is bij haar te gast.

‘Dit is mijn tijd, mijn leven,
overdadig van alles voorzien door zijn schepping,
lucht, water en voedsel, bronnen van leven,
waardoor ik leef,
in staat ben te genieten,
voor moeder aarde te zorgen
en haar te delen met anderen’.

– Uit: Waterliturgie –

‘Zorg dragen voor de mishandelde Aarde
voor de kwetsbare mens, en het bedreigde leven,
daar draait het om!’
– Uit: Laudato Si’ – Zeven-Sprong –

Schikking en symboliek

Een constructie, gemaakt van 2 ringen met daartussen takken, is in deze schikking het symbool voor de Aarde.
De rand is gevuld met Boerenwormkruid Tanacetum vulgare dat op arme, droge zandgrond groeit.
Dit kruid is familie van Tanacetum parthenium ofwel Moederkruid.
De bloemen van beide planten hebben gele kussentjes; Het moederkruid heeft aan de gele kussentjes een krans van witte bloemblaadjes.
Delen van de planten werden gebruikt in de kruidengeneeskunde; volgens het volksgeloof boden ze bescherming tegen allerlei onheil.

Het Duizendblad,  Achillea millefolium, was in de oudheid al geliefd om de geneeskrachtige werking.
Thuja is de altijd groene levensboom.
Een koperen schaaltje vertegenwoordigt de bodemschatten van de aarde.
En de gedroogde haver is beeld van voeding voor mens en dier.