Armoede (op den) buiten’ is  het campagnethema 2013 van vzw Welzijnszorg.
Deze organisatie bestrijdt armoede in Vlaanderen en Brussel
www.welzijnszorg.be. Dit diaconaal thema wordt in de liturgie van de advent gebracht met behulp van een liturgiemap.

Deze organisatie wil armoede en de bestrijding ervan in de kijker
blijven zetten,  maar meer nog iedere christen oproepen die armoede niet gewoon te worden
en er iets aan te doen.

Welzijnszorg wil ook recht doen aan de vierende christen, die
in de liturgie zijn geloof kan uitspreken, kan vieren en zich kan
laten inspireren vanuit de bronnen van dat geloof.

Die twee wil Welzijnszorg samenbrengen. Met aansprekende
gebeden en teksten, met een mooie symboliek die ons doet
nadenken. Maar ook met respect voor de eigenheid van die
liturgie, van de tijd van het jaar en de lezingen uit de cyclus van
ons liturgisch jaar.

We plaatsen de adventskrans in zijn traditionele vorm centraal: een groene krans met vier rode kaarsen, een rood lint en versierd met vruchten. De vier kaarsen symboliseren de opgang naar het Licht van Kerstmis. Het groen en de vruchten (noten, appels, sparappels en kastanjes) verwijzen naar den buiten, het platteland en zo naar de actuele aandachtspunten die Welzijnszorg in de advent aanreikt.

Bron: www.kuleuven.be/thomas
Basisonderwijs, In de kijker, Lichtfeesten
Advent: leven naar het licht toe.

Advent

1.

Wellicht méér nog
dan een tijd van verwachten,
is de advent een ‘oefening in zien’, leren kijken.
Wij ontsteken straks een eerste kaars,
vinden bemoediging
in de woorden van de oude profeet Jesaja
en zeggen elkaar toe:
‘Het wordt licht’, ook al breekt in de natuur
de donkerste tijd van het jaar aan.

2.

Advent is niet enkel
de komst van de Heer verwachten,
maar deze ook verhaasten
door daden van gerechtigheid.
Elk twijgje dat ontspruit
op het dorre hout,
elke vrucht die de aarde ons nu geeft,
zullen wij daarom moeten koesteren,
elk nieuw begin van vrede en recht,
hoe klein ook, overlevingskansen bieden.
Zó bereiden wij de weg van de Heer.

3.

Deze derde adventszondag nodigt ons ertoe uit
goed om ons heen te speuren
naar kleine tekenen van hoop, van leven.
Ze vertellen ons dat het rijk van God zich doorzet,
ondanks alles.
Wij bemoedigen elkaar met wat ieder hoort en ziet
en nemen de woorden van Jesaja in de mond:
‘De steppe zal bloeien!’.

4.

‘Sta open voor het teken dat God geeft’,
daartoe roept de Schrift ons op
op het einde van de advent.
Koning Achaz wijst het teken af,
Jozef gaat er gelovig op in.
Wie het stil maakt in zichzelf
en ruimte schept voor God,
zal heden weten en morgen zien:
‘Nu komt het!’.

.