Rouw en vergankelijkheid

• In zak en as zitten
• Bij rouw was het de gewoonte om as over het hoofd te strooien.
• 2 Samuël 13-19  ‘Toen strooide Tamar as op haar hoofd, scheurde het lange kleed dat ze droeg doormidden, legde haar hand op haar hoofd en ging jammerend weg’.
• Stof wordt in dezelfde betekenis gebruikt.
• Ezechiël 27: 30-31 ‘Verbitterd beklagen ze u; ze strooien stof op hun hoofd en bedekken zich met as. Vanwege u scheren ze zich kaal en hullen ze zich in zakken.
• In de katholieke traditie wordt bij het begin van de Veertigdagentijd met as een kruisje op het voorhoofd gemaakt. De as komt van de verbrandde buxustakjes van de Palmpasenzondag van het voorgaande jaar. Aan het einde van deze vastentijd, op Palmpasen van dit jaar, worden er weer verse takjes gebruikt.
• Behalve dat as makkelijk verwaait en daarom de kwetsbaarheid van het leven aangeeft, is het ook een heel vruchtbare stof die aan de aarde wordt toegevoegd om gewassen te telen.