‘Dat wij weer weten,
dat wij gemaakt zijn.
Dat wij weer weten,
dat wij weer keren
terug in het stof
Dat wij weer weten,
dat wij gemaakt zijn.
Dat wij ons voegen
in het werk van uw handen.’
Andries Govaart.
Liturgische kleur: paars
In de Katholieke traditie wordt voor de Veertigdagentijd vaker de term Vastentijd gebruikt. Deze periode van inkeer start met Aswoensdag in het besef dat alles vergankelijk is, ook ons eigen leven, stof en as.
Het askruisje dat we op Aswoensdag ontvangen brengt onze kwetsbaarheid tot uitdrukking; een kruis ‘getekend’ op het voorhoofd. Het is een teken ook van onze gezindheid om ons in die veertigdagentijd te bezinnen op het wezenlijke, ons meer vrij te maken van wat niet zo belangrijk is maar waar we vaak teveel belang aan hechten. Dan zullen we het paasfeest kunnen vieren als feest van nieuw leven.
De as komt van de verbrandde buxustakjes van de Palmpasenzondag van het voorgaande jaar. Aan het einde van de vastentijd, op Palmpasen van dit jaar, worden er weer verse takjes gebruikt. Buxus staat symbool voor overwinning.
Behalve dat as makkelijk verwaait en daarom de kwetsbaarheid van het leven aangeeft, is het ook een heel vruchtbare stof die aan de aarde wordt toegevoegd om gewassen te telen.
Schikkingen bij Aswoensdag
88
88
