Twee ringen van wilgentakken die de verbintenis laten zien doordat ze elkaar ‘overlappen’. In de herfst zijn berkentakken misschien zeker zo mooi.
Twee grote roze Chrysanten in het midden staan in deze schikking symbool voor het bruidspaar. De naam Chrysant is samengesteld uit twee Griekse woorden: ‘Chrys’ wat goudkleurig betekent en ‘Anthemon’ wat bloem betekent. De gele Chrysant komt misschien ook wel het meest voor. In China is de bloem in alle kleuren al honderden jaren erg geliefd omdat de bloem daar een symbool is van geluk. In Japan bestaat zelfs een nationale feestdag met de Chrysant in het middelpunt, het festival van geluk.
Ook in het midden een rankje van klimop dat trouw aan God en aan elkaar weergeeft. De kleur van de paarse besjes van de Callicarpa bepalen de mensen bij de stilte om tot nadenken te komen.
Vruchtdragen heeft meerdere betekenissen:
– tot zegen zijn voor anderen
– doorgeven van Gods aanwezigheid in het leven
– kinderen mogen ontvangen en opvoeden In deze schikking zijn beukennootjes, kastanjes en walnoten gebruikt.
Vooral de laatste twee hebben een moeilijk doordringbare bolster. Symbool voor de moeite die het kost om de goede keuzes te maken maar als het doorzettingsvermogen er is geeft de bolster zijn zachte inhoud prijs als een kostbare schat.
Onder het geheel ligt het driedelig blad van de aardbeienplant, rood gekleurd door de herfst, de liefdeskleur. Het getal drie vertegenwoordigd de aanwezigheid van de Drie-enige God, dragend bij alles wat we doen.
Sedum, hemelsleutel genoemd en Miscanthusgrassen omlijsten het geheel.
88
– 88