1 Korintiërs 13 vers 13
‘De Liefde’

‘Ons resten geloof, hoop en liefde,
deze drie,
maar de grootste daarvan
is de liefde’. 

*

.

.

Bruid en bruidegom,
beide geboren uit liefde
en omringt door liefde
opgegroeid.

.

.

.

.De wens om samen verder te gaan,

samen te leven
samen te delen

Samen
op basis van
verwondering
en
vertrouwen

in de
Schepper.

.

.

Schikking en symboliek

Matthiola incana – wordt in het Nederlands Leeuwenbek of Violier genoemd. Door de kruidig-zoete geur wordt de bloem in verband gebracht met romantiek.
In de twee afzonderlijke schikkingen vertegenwoordigt de bloem de bruid cq de bruidegom.
Schoonheid,de symbolische betekenis van de bloem, past bij jonge mensen die samen een nieuwe start in hun leven willen maken.
Wit, de kleur van het feest, ondersteunt dat nieuwe begin nog eens extra.

Wanneer de beide stukken naar elkaar toegeschoven worden vormt zich een nieuw beeld.
Dan valt op dat er een eenheid is ontstaan, vooral door de manier waarop de witte rozen geschikt zijn, want zij vormen tezamen een hart.

De roos is het symbool van de liefde, het hart is waar liefde woont.
Een hart van witte rozen is het beeld van de  onvoorwaardelijke liefde van God die koestert en omringt dóór mensen heen. En die mensen weer aanzet om elkaar lief te hebben.

In het midden wordt nog een witte lelie met drie bloemkelken toegevoegd als beeld van de aanwezigheid van de Drie-enige God wiens zegen gevraagd wordt voor de beide mensen die elkaar trouw willen beloven.
Een witte lelie betekent zuiverheid.

Het geheel rust op het blad van de vingerplant, Gods ondersteunende handen. Een beeld dat verwijst naar de belofte/het vertrouwen dat het leven in Zijn hand ligt. De Hand die het leven waarborgt en beschermt.

Dianthus barbatus  ofwel Duizendschoon is familie van de Anjer en drukt dankbaarheid uit:
‘duizend-, duizendmaal O Heer, zij U daarvoor dank en eer’ zingt een lied als het gaat om de zegeningen die geteld mogen worden.